“Πού πήγαν τα Χριστούγεννα…”

Διασκευή του ομώνυμου παραμυθιού

Συγγραφέας :Βαγγέλης Ηλιόπουλος

Εισαγωγή : Παρουσίαση του Βασίλη από τους αφηγητές

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Α: Καλησπέρα σας παιδιά!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Β: Κυρίες και κύριοι, γεια χαρά!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Γ:Καλώς ήρθατε κι εσείς…

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Δ:Στη μικρή μας τη γιορτή!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Α: Τον ξέρετε τον Βασίλη;

ΑΦΗΓΗΤΕΣ: (όλοι μαζί) Όχι; (κοιτιούνται με απορία,σκέφτονται)

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Α: Ο Βασίλης είναι ένα μικρό αγόρι…

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Β: Έξυπνος και αταχτούλης…

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Γ: Που όλο κάνει σκανταλιές…

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Δ: Κι απορίες έχει πολλές …

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Α: Κάποτε ντύθηκε μπαμπάς…

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Β: Χόρευε κι έκανε τρελά…

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Γ: Μα τα έκανε γυαλιά καρφιά…

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Δ: Και τον μάλωσε η μαμά!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Α: Τότε κι αυτός ψάχνει να βρει…

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Β: Άλλη μαμά ανεχτική…

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Γ: Μα το κατάλαβε καλά…

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Δ: Πως μάνα είναι μόνο μια!

ΑΦΗΓΗΤΕΣ: (όλοι μαζί) Μάνα είναι μόνο μια και στον κόσμο άλλη καμιά!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Α: (συνωμοτικά προς τους άλλους) Όλο τέτοια κάνει κι οι περιπέτειες του δεν έχουν τελειωμό.

ΑΦΗΓΗΤΕΣ : (με απορία) Μα τι έκανε πάλι;

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Α: (τους γνέφει να σωπάσουν) Κάντε λίγη υπομονή, θα τα δούμε στη σκηνή!

ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟΛΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΤΑΞΗ

ΜΑΘΗΤΗΣ: (μπαίνει κρατώντας ένα μικρό Χριστουγεννιάτικό δεντράκι) Κυρία έφερα ένα δεντράκι για στολίσουμε την τάξη για τα Χριστούγεννα που έρχονται!

ΔΑΣΚΑΛΑ: (Βοηθώντας τον να το τοποθετήσει) Μπράβο, για να δούμε και τα άλλα παιδιά το θυμήθηκαν;

ΜΑΘΗΤΡΙΑ Α: Κυρία , κυρία ελάτε να δείτε τις καμπανούλες μου.Μόνη μου τις έφτιαξα για να στολίσουμε την τάξη.

ΔΑΣΚΑΛΑ:Μπράβο είναι πολύ όμορφες. Έκανες πολύ καλή δουλειά.Έλα να τις στολίσουμε.

(Η δασκάλα με τα παιδιά στολίζουν ενώ ο Βασίλης τους παρακολουθεί με αγωνία)

ΜΑΘΗΤΡΙΑ Β: (Μπαίνει κρατώντας φωτάκια) Κυρία εγώ έφερα τα φωτάκια!

ΔΑΣΚΑΛΑ: Μπράβο, ελάτε παιδιά για να τα τοποθετήσουμε.

Εσύ Βασίλη, τι έφερες;

ΒΑΣΙΛΗΣ: (Εγώ κυρία, δεν ξέρω τι να φτιάξω!

ΔΑΣΚΑΛΑ: Φτιάξε ένα αστέρι για την κορυφή του δέντρου!

ΒΑΣΙΛΗΣ: Ωραία ιδέα! Θα το ζωγραφίσω με τα μολύβια του μπαμπά!

ΣΚΗΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ

ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ

ΜΠΑΜΠΑΣ: Βασίλη, Βασίλη!( θυμωμένα)

ΒΑΣΙΛΗΣ: Ορίστε, μπαμπά!

ΜΠΑΜΠΑΣ: Τι είναι αυτό πάνω στο γραφείο μου;

ΒΑΣΙΛΗΣ: (απολογητικά) Μα είναι η εργασία που μου έβαλε η δασκάλα μου.

ΜΠΑΜΠΑΣ: (βάζοντας τα χέρια στη μέση) Μα…

ΒΑΣΙΛΗΣ: (τον κόβει) Σου αφιερώνω αυτό το αστέρι

ΜΠΑΜΠΑΣ: (Αναστενάζει κι ανοίγει τα χέρια του για να τον πάρει αγκαλιά) Μπράβό, Βασίλη μου. Ζωγραφίζεις υπέροχα. Εσύ είσαι το πιο λαμπρό αστέρι.

ΒΑΣΙΛΗΣ: Κι εσύ έχεις τα πιο όμορφα μολύβια για αυτό και τα χρησιμοποίησα.

ΜΠΑΜΠΑΣ: (κοιτώντας το αστέρι με απορία) Γιατί έγραψες πού πήγαν τα Χριστούγεννα;

ΒΑΣΙΛΗΣ: Γιατί δεν ξέρω πού πήγαν και τα ψάχνω. Η κυρία μας λέει: «Έρχονται τα Χριστούγεννα», μα από πού έρχονται ; Και μέχρι να έρθουν πού βρίσκονται; Κι όταν φύγουν πού πάνε;

ΜΠΑΜΠΑΣ: (κουνώντας το κεφάλι του) Καρδούλα μου τα Χριστούγεννα …

ΒΑΣΙΛΗΣ: Ε…είναι γιορτή το ξέρω! Πού είναι όμως;

ΜΠΑΜΠΑΣ: (ξύνει το κεφάλι του μπερδεμένος) Ε…καλύτερα ρώτησε τη μητέρα σου.

ΒΑΣΙΛΗΣ: Μαμά, πού πήγαν τα Χριστούγεννα;

ΜΑΜΑ: (Αφηρημένα) Στην αποθήκη τα έχω κρύψει από πέρσι.

ΒΑΣΙΛΗΣ: (αγανακτισμένα) Όλη η πλάση περιμένει να έρθουν τα Χριστούγεννα κι εσύ τα έχεις κλειδωμένα στην αποθήκη;

ΜΑΜΑ: Χριστούγεννα; Χριστούγεννα είπες; Συγγνώμη άκουσα Χριστουγεννιάτικα και νόμιζα πως ρωτούσες για τα στολίδια( με απορία) Τα Χριστούγεννα πού να πήγαν;

ΒΑΣΙΛΗΣ:Κι εγώ αυτό ρωτάω κι ο μπαμπάς είπε να ρωτήσω εσένα!

ΜΑΜΑ: (μπερδεμένη) Ας σου πει αυτός που ξέρει.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Α: Δεν ξαναρώτησε για μέρες…

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Β: Και στο μυαλό του μπήκαν τρελές ιδέες…

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Α: Με την πολύ την γκρίνια του, πείθει κι τους γονείς του…

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Β: Την πόλη να γυρίσουνε, να ψάξουν και να βρούνε…

ΑΦΗΓΗΤΗΣ Γ: Πού πήγαν τα Χριστούγεννα, τον κόσμο να ρωτούνε…

ΣΚΗΝΗ ΤΡΙΤΗ

ΣΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

ΒΑΣΙΛΗΣ: ( σαστισμένος ) Είναι όλα ψεύτικα! Πλαστικά! Τέτοια δώρα δε χαρίζουν χαρά στα παιδιά. Αποκλείεται να είναι εδώ τα Χριστούγεννα!

ΜΑΜΑ: Πάρε ένα παιχνίδι κι εσύ όπως όλα τα παιδάκια και ας γυρίσουμε σπίτι.

ΒΑΣΙΛΗΣ: Τι λες μαμά; Το μάλλινο πουλόβερ που μου έφτιαξε η γιαγιά είναι καλύτερο απ’ αυτά!

ΜΠΑΜΠΑΣ: ( στο κοινό ) Αχ, γιατί να ΄ναι τόσο διαφορετικό τούτο το παιδί;

ΒΑΣΙΛΗΣ: (περιπαιχτικά ) Γιατί είμαι το δικό σας το παιδί! Ούτε και σ’ εσάς αρέσει εδώ μέσα.

ΒΑΣΙΛΗΣ & ΓΟΝΕΙΣ: «Χριστούγεννα;»

ΒΑΣΙΛΗΣ: Πάμε σας το είπα… Δεν είναι εδώ τα Χριστούγεννα!

ΣΚΗΝΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

ΡΕΒΕΓΙΟΝ ΣΕ ΠΛΟΥΣΙΟ ΣΠΙΤΙ

ΜΠΑΜΠΑΣ: Κοιτάξτε, ένα φωτισμένο σπίτι.

ΜΑΜΑ: Τι πλούσιο τραπέζι! Έτοιμοι να μπούμε μέσα;

ΒΑΣΙΛΗΣ: Έτοιμοι.

ΒΑΣΙΛΗΣ: Είναι τόσο άβολα εδώ μέσα! Αποκλείεται να είναι εδώ τα Χριστούγεννα! Πάμε να φύγουμε…

ΜΑΜΑ: Περίμενε, όλοι αυτοί μόλις φάνε θ’ αρχίσουν να χορεύουν!

ΒΑΣΙΛΗΣ: Αυτά δεν είναι φαγητά! Είναι μαρτύριο! Ποιος πληρώνει για να φάει ξινά αγγουράκια τουρσί με μαρμελάδα βατόμουρο κι αγκάθια άγριας λεμονιάς;

ΜΠΑΜΠΑΣ: Είναι που ο μάγειρας θέλει να εντυπωσιάσει.

ΒΑΣΙΛΗΣ: Όλοι εδώ μέσα θέλουν να εντυπωσιάσουν…

ΒΑΣΙΛΗΣ & ΓΟΝΕΙΣ: « Χριστούγεννα;»

ΜΑΜΑ: Να γυρίσουμε σπιτάκι μας, νύχτωσε.

ΒΑΣΙΛΗΣ: ( με πείσμα ) Δεν πάω πίσω αν δε βρω πού είναι τα Χριστούγεννα.

ΜΠΑΜΠΑΣ: Ας προχωρήσουμε και ίσως στο δρόμο τα συναντήσουμε.

ΣΚΗΝΗ ΠΕΜΠΤΗ

ΣΤΗ ΦΑΤΝΗ ΜΕ ΤΑ ΖΩΑ

ΒΟΣΚΟΣ: Ελάτε μέσα στο παχνί. Θα βολευτείτε.

ΒΑΣΙΛΗΣ: Λες να είναι εδώ τα…

ΜΠΑΜΠΑΣ : Πάμε και θα δούμε!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μαμά που έψαχνε πού να γεννήσει το μωρό της και βρήκε χώρο μόνο σε ένα παχνί.

Αναπαράσταση της γέννησης του Χριστού

ΒΑΣΙΛΗΣ: ( Με ελπίδα απευθύνεται προς την «Παναγία» Πώς το λένε το μωρό σου;

ΠΑΝΑΓΙΑ: (γαλήνια) Χριστούλη.

ΒΑΣΙΛΗΣ: Εδώ είναι τα Χριστούγεννα!!!!

ΤΡΑΓΟΥΔΙ: « Πού πήγαν τα Χριστούγεννα;»